0
0
Erciyes Dağı… Uzun zamandır hiçbir dağcıdan hakkında heyecanlı bir söz duymadığım bir dağ. Tek duyabildiğim, “Yenileri götürcez Abi,” ya da buna benzer sözler.
Oysa Erciyes 4000 metreye yaklaşan yüksekliği ile, bomboş bir platonun üzerinde dikilen olağan üstü güzel bir dağ. Klasik dağcılar için de bir dizi rota sunuyor. Bu rotaları ve çok daha fazlasını Kayserili dağcılar biliyor ama sanırım yurdumun diğer dağcıları var olanları da unutmuş gibiler. Birlikte elimizde neler olduğuna bakalım.
Hepimiz Şeytan Boğazı rotasını biliyoruz.
Nesrin Topkapı’ya da pek çoğumuz biliyor.
İşte size bir hayali rota. Bu rotaları Kayserili dostlarımız çıktılar. Ama biz uzakta kalanların da, sırf resimlere bakarak hayal etmemiz gerekmez mi? Rotanın yukarıda sağa kıvrıldığı andan itibaren tamamı bir bulmacaya dönüşüyor ve dağcının sezgilerine gerçekten iş düşmeye başlıyor.
İkinci hayali bir rota. Yukarı bölümü tamamen size kalmış.
Varan “3”
İşte dördüncü rota. Hiç fena değil. Alt bölümlerinde bir iki ilginç pasaj olabilir.
Beşinci hayali rotamız. Alt bölümde kısa kaya pasajları var. İp, kazma, krampon, kaya tekniklerinin hepsinin temeli birden gerekiyor.
Doğu yüzdeki iki bilinen rotaya beş tane hayali rota ekledik. Etti “7”. Tabii ki sırt rotası var. Ama sorun şu; Doğu çanağının bir değil, iki tane sırtı var.
Bu sırtı da denemek gerekmez mi? Neden ille de Erciyes diye soranlar için bir yanıtım daha var. O da şu: Bu rotalar klasik dağcılık yapan, ekstrem işlere girmek istemeyen, çalışan dağcılar için hayal edildi. Kayseri’ye uçak bağlantısı çok iyi. Havalandıktan üç saat sonra nefes nefese tırmanıyor olabilirsiniz. Yani tırmanışların çalışan insanların kısıtlı hafta sonlarına sığabilme şansı çok fazla.
Sırttan çıkarken zirve kütlesinin resmi. Bu ve benzeri resimlerin çekilme nedenleri, çalışılacak rotaların farklı açılardan görülebilmelerini ve daha iyi değerlendirilebilmelerini sağlamak.
ERCİYES BUZUL…. Bir zamanlar her Türk dağcısının gönlünü titretirdi. Ancak uzun zamandır gözden düşmüş olduğunu düşünüyorum.
Buzulun ana rotası… Tarak kayaların ortasından geçip dümdüz zirve sırtına ulaşıyor.
Buzulun üzeri çok fazla kar yüklü olduğunda, çığ tehlikesi nedeni ile, alternatif bir kuzey rotası. Çıktığımızda çok keyif almıştık.
Bu dağı tanıyor musunuz? Hemen söyleyeyim, Küçük Erciyes dağı. 3700 metre yüksekliği ile artık önemsenmeyen ana Erciyes’in yanında iyice gözden düşmüş bir dağ. Son yıllarda kimsenin tırmandığını duymadım.
Oysa ki çok keyifli tırmanış imkanları sunan bir yapısı var ve keşfedilmeyi bekleyen bir dizi rota içeriyor olabilir.
Bu rotayı bir buzul tırmanışı öncesi 1983’te çıktık. Çok keyifliydi.
Resimde böyle bir rota da görünüyor. Üst tarafları son derece zorlu olabilir. Kim bilir? Gidip araştırmak gerek.
Bir başka rota, ama son bölümü belli değil. Aşağıda çok güzel bir kar kulvarı ile başlıyor, ve büyük ihtimalle küçük bir sırt zirvesinin üzerinde bitiyor. Arkaya geçip esas kütleye gidilebilir mi? Gidip bakmak gerekiyor.
Hiç duymadığım bir çıkış. İki Erciyes arasındaki sırta varmayı ve rota araştırmaları yapmayı amaçlıyor. Bu etkinlikten neler elde edilebilir? Öncelikle 3500 metrelere kadar tırmanan başlı başına bir rota. Hem Erciyes’e hem de Küçük Erciyes’e yeni rotaların araştırılmasına izin verir. Dağın Güney batı tarafına ulaşımı açabilir.
Bu resimde neresi görülüyor ve nereden çekilmiş? Erciyes zirve ve Küçük Erciyes’in zirvesinden Mayıs 1983 tarihinde çekildi. Buzul resmin solunda kalıyor.
Güney Batı’dan, büyük ihtimalle daha önce kimsenin tenezzül edip de denemediği iki tane zirve rotası görülüyor. Araştırma tırmanışının varacağı sırt resmin altında görülüyor. Sırtın sağ tarafı nasıl acaba? İnişe izin verir mi? Bir de “Bu noktaya dikkat” noktasına dikkat edin. Biraz sonra ilginç bir öneri olarak karşımıza çıkacak.
Bu sefer klasik sırt rotasından zirveye yaklaşıyoruz.
Alp dağlarındaki ilginç geleneklerden birisi de zirve sırtlarında buldukları her kaya sivrisine tırmanmak olmuştur. Bu resimde çok zevkli ve biraz zorlu bir öneri var. Büyük ile küçük zirve arasına kamp attıktan sonra iki gün içinde zirve civarındaki tüm kaya sivrilerine çıkılıyor. En büyük sorunu da “Ana problem” olarak işaretlediğim nokta oluşturuyor. Daha önce kimse çıkmamış olabilir. 3800’lerin üzerinde, kendi başına bir kaya problemi. Ya doğrudan kendi zirve noktasının altından duvar tırmanılacak ya da kendi sırtının altlarına kadar inip, zayıf noktası aranacak. Ağır kamp koşulları ve çözülecek bir dizi tırmanış problemi ile bence klasik dağcıları çok eğlendirebilecek bir proje… Yapmak isteyen var mı?
Tamam, zirveye çıkmayalım. O zaman dağın 360 derece çevresini, sürekli 3000 metrenin üzerinde kalarak geçelim. Bu da kendi başına bir hedef. Hem de her mevsim bambaşka bir zorluğa bürünebilecek bir hedef.
Hazırlayan: Haldun Aydıngün
