0
0
Dersim’in Ağıtı
Bir sessizlik olur ilk önce
Kutsal ay, çekilir kenara
Tanıdık bir korku saplanır içine
Ürperirsin bir boşlukta
Kapanır toprak rengi gözlerin
Bir çığlık yükselir Dersim’den
Dizini döver yaşlı bir kadın
Acısı binyıllardan bugüne uzanır
Bir ağıt ki buz gibi eder bedenleri
Bir ağıt ki alev alev yanar yürekler
Çığlık, süngü olur yırtar bedenini
Ölüm gezer, küçük pencereli evleri
Su olur akar sahipsiz çeşmelerden
Dökülür kızıl kanın kutsal toprağa
Zulüm dağıtır seni dört yana
Leş kuşları iner ata yurduna
Çiğner toprağını, zalim İdris’in torunları
Bir umut olur üstü başı yamalı çocuk
Yalınayak koşar adaletin patikalarına
Güneş olur parıldar Munzur Dağlarında
Özgür Aydoğan
Selçuk – 07 Ağustos 2010
ŞUARA DÉSIMİ
Verde dina bena llalle u kherre
Bımbareka Asme uncina kosé
Xofo de nas kuno mordemi zerre
Rezefino mordem caé tholde de
Çhımi nisené péra jé wela herre
Vegé çirriné beno berz Désım ra
Dana zoniuné ho ro cénika kokıme
Dezé hozor serruno, hata ewro amo
Ju şuara ke, cemednena ro u canu
Ju şuara ke, jé kıle vésnena zerru
Çirrine bena şimşér, lone kena canu
Felek, veré pençeruné qıskheku de
Ağwa, bel beno heniuné béwayıru ra
Gonia sura rışina hardé dewréşi sero
Zor u zulm her het ro del u bel keno
Loqleweri nisené ro caé pi u khalıki
Bıné lınguné azé İdris’i de maneno
Omedo, lazeké seré ho pol u purtiki
Warway vozeno ede rauné heqiye ra
Beno ve roz berreqino Koé Munzuri ra
Özgür Aydoğan
Selçuk – 07 Ağustos 2010
Torné Thuji çarné
